Op zoek naar fondsen… 7

Als we het vorige gedeelte de kern van onze portefeuille mogen noemen, dan gaan we nu verder zoeken om die kern uit te breiden.

Die uitbreiding moet echter een doel hebben om enigszins verantwoord te zijn. Spreiden om te spreiden kan geen doel op zich zijn want een kern die uit een index bestaat is toch al wel danig gespreid: laat het nu de Nasdaq zijn of de MSCI World…

Laat ons beginnen met deze “kern” minder volatiel/minder risicovol proberen te maken.

Onmiddellijk na de start kreeg ik al een aantal berichten om toch wat “opkomende markten (emerging markets)” toe te voegen. Overtuig mij of dat een goed idee is want om het risico te verkleinen moet je dat zeker niet doen. Om een beter rendement blijkbaar ook al niet: dat zie je duidelijk in het overzicht in dit artikel. Buiten het rendement en het risico heb je ook nog de “correlatie” of het verschil in beweging, maar stel je bij deze klasse daar niet teveel van voor: als World zakt, dan zakken de E. M. ook: het kan wel iets sneller of trager gaan maar of dat een voldoende reden geeft, is maar de vraag.

Ergens kwam ik te weten dat er velen op zoek zijn naar vastgoedfondsen (real estate of ook als REIT aangeduid). Een paar weken geleden kwamen we bij die fondsen al tot de vaststelling dat het van hetzelfde laken een broek was in dit artikel.

Dat real estate anders reageert dan aandelen, blijkt een verkoopspraatje te zijn. Als “World” naar beneden gaat, dan volgt real estate dat met een beetje vertraging. Als de ondernemingen het moeilijker krijgen, dan gaan ze proberen de huurcontracten te heronderhandelen om van de faillissementen nog maar te zwijgen.

Vroeger was het veel gemakkelijker (of lijkt dat maar zo?)

Om een portefeuille minder risicovol of minder volatiel te maken, voegde men er gewoon een deel obligaties aan toe. Veelal kwam men tot verhoudingen zoals 50/50 (50% aandelen en 50% obligaties) of 60/40. Zo kon iedereen zijn persoonlijke risicofactor aanpassen tot zelfs 20/80 en noem maar op.

Ik schreef vroeger omdat men er toen vanuit kon gaan, dat die obligaties ook 4 à 6 % per jaar binnen brachten.

Kijk echter maar eens wat ze nu (met die ultra lage rente door de acties van de centrale banken) nu als resultaat geven:

Vooral als je de cijfers bekijkt in de tabel Med1L120 : dat zijn de resultaten die ze behaalden tijdens de laatste 5 jaar. Als je die dan met deze in Med1L60 vergelijkt, dan zie je dat het herstel nog niet op gang is gekomen…

Sommigen zouden misschien gaan voor de USD Corporates ? Hou echter daar de Risk-factor in de gaten want die gaat weer richting RISK van onze kern. Een onderneming in moeilijkheden heeft het ook moeilijk om zijn schulden terug te betalen.

Schuif de eerste twee toch niet zo maar in de prullenmand: bij een langdurige recessie zullen die altijd tonen wat ze waard zijn en misschien de enigste lijnen in je portefeuille blijken te zijn die niet in het rood eindigen.

Op dit ogenblik vind ik het persoonlijk niet zo erg om wat meer cash aan te houden: de inflatie is vrij laag zodat de waarde min of meer behouden blijft. Je verliest ook niet veel rente want die is er amper momenteel;

We gaan alzo misschien verder moeten zoeken .

Alle suggesties zijn welkom: maar denk er aan, het risico moet een stuk minder zijn dan bij een 100% aandelenfonds en het rendement moet beter zijn dan die vermeld in de tabel hierboven.