Sparen voor de kleinkinderen…

Sparen voor de kleinkinderen kan een fantastisch idee zijn en heel genereus klinken. De bankiers juichen die gulheid met veel applaus toe want dat zijn voor hen gemakkelijke en blijvende inkomsten.

Nu is het niet aan mij om voor te schrijven wat je allemaal moet en kan doen, maar met mijn bagage en ervaring van zowat 30 jaar in de financiële wereld wil ik je toch enkele scenario’s voorleggen om verrassingen te vermijden.

En ja, ook ik heb me ooit laten verleiden tot een systeem waarvan we nu de gevolgen moeten dragen.

Een spaarrekening openen voor de kleinkinderen lijkt een klusje van twee maal niets maar in werkelijkheid loopt dat meestal helemaal anders.

Op wiens naam ?

Voor een rekening voor een minderjarige heb je de voogden (de ouders) nodig zodat die rekening eigenlijk op naam komt van de ouders. Gewoonlijk geen probleem want ik heb er geen ontmoet die niet wilden tekenen.

Het is echter wel zo dat die twee ouders allebei volmacht op die rekening hebben en dat er één van beide bij de minste huwelijksproblemen (en waar heb je die momenteel niet?) al jouw spaargeld afhaalt en weg spaargeld… Ik hoef hier zeker geen tabel of grafiek bij te geven om aan te tonen hoeveel huwelijken er spaak lopen.

Dikwijls wordt er momenteel voor dat kindersparen gewerkt met een effectenrekening met fondsen, trackers of zelfs aandelen. Beslissen om daar iets aan te wijzigen wordt dikwijls een processie van Echternach: drie passen vooruit en twee achteruit…

Je kan ook nooit meer aan dat geld aan want “gegeven is gegeven“… Als je start zal je dat zeker niet van plan zijn, maar het leven kent soms eigenaardige wendingen.

Kinderen worden snel groot:

Als het kind 18 wordt en “volwassen” kan het helemaal alleen beschikken en beslissen over het gespaarde geld. Opa of Oma bedanken wordt dikwijls vergeten en het geld wordt uitgegeven (“opgesmost”) aan zaken waarvoor jij het absoluut niet bestemd had. Je kan daar geen stok tussen steken want je hebt daar niks meer over te zeggen. Weg spaargeld… Weg prachtig idee…

Een derde mogelijk scenario:

Dat scenario doet zich in regel minder voor, maar het is zo triest dat ik er hier niet verder wil over uitweiden. Als de ouders van het kind op dat moment niet meer bij mekaar zijn wordt dat een hutsekluts van formaat. Je wil het niet meemaken.

Hoe zou ik het nu oplossen ?

Gewoon een rekening openen op je eigen naam. Gaat het over belangrijke sommen dan zou ik zelfs durven voorstellen om een rekening te openen op naam van de Opa en eentje op naam van de Oma. Desnoods spaar je de ene maand op rekening A en de Oma de maand erop op rekening B. Voor elk kleinkind een andere rekening…

Met die rekening op jouw naam kan je alle kanten uit. Je blijft er baas over en je beslist op elk moment wat er moet gewijzigd of aangepast worden. Desnoods haal je alles weer af.

Start zulke constructies niet om je eigen kinderen te “onterven”. Je mag er dan gegarandeerd zeker van zijn dat die constructie na jouw overlijden voor de rechtbank zal aangevochten worden en… vernietigd.

Het mooiste moment:

Is het moment dat jij (en je echtgenote) dat geld (of die rekening) kan overdragen aan je kleinkind en er hem/haar het allerbeste mee toewensen. Je beslist zelf over het tijdstip van die gift zodat je niet gebonden bent aan die 18de verjaardag.

Dat wordt een dag om nooit te vergeten ! Zelfs de eventuele andere kleinkinderen gaan dat zeker in hun oren knopen…

Helaas heb jij ook niet het eeuwige leven…

Dat probleem kan je ook gemakkelijk oplossen: je schrijft een briefje waar je aangeeft dat rekening XYZ bij instelling ABC toekomt aan Dhr of Mevr Liefste Kleinkind. Vergeet niet de datum te vermelden en zet er je naam en je handtekening netjes onder. Momenteel hebben de notarissen virtuele kluisjes waar je zo’n documenten gratis en voor niks kan laten bewaren: https://www.izimi.be/

Je kan daar aanduiden welke notaris jouw opdracht zal moeten ten uitvoer brengen. Je geeft het kleinkind of de ouder een kopie van dat briefje en zo is dat ook opgelost.

Je wil niet weten hoeveel grootouders er momenteel spijt van hebben dat ze ooit gespaard hebben voor de kleinkinderen. Gelukkig zijn er ook andere...