Worden we nu 2 maal geschoren ?

Ik leg je uit waarom ik vrees dat vele Belgische kleine spaarders twee maal gaan geschoren worden.

Gisteren was ik op de Trends Investment Summit in Zaventem: één van de grootste jaarlijkse trefpunten van de fondsenwereld. Tijdens de vorige jaren gingen de gesprekken daar over rendementen en trackrecords.

Dit jaar was het vooral “climate change”, impact, klimaatdoelstellingen, ESG en duurzame beleggingen. Alhoewel de meeste van die aanwezigen er zeker voor gezorgd hebben dat ze tot een hogere loonklasse behoren, was het rendement voor de belegger (dat ben jij !) blijkbaar een ondergeschikt item.

Om mee te kunnen springen op de ESG-hype hadden heel wat fondsenhuizen een aantal spiksplinternieuwe (“duurzame”) fondsen opgestart zodat je overal nieuwe fondsen kon vinden met namen die je nog nooit gehoord had.

De “omschakeling” die aangekondigd werd, is blijkbaar ingezet.

Waarom mijn vrees dat de Belgen twee maal geschoren worden ?

1ste scheerbeurt:

Sinds kort kunnen de fondsenbeheerders een aanvraag richten aan Febelfin om het Label Towards Sustainability toe te kennen aan hun fonds(en). Er zijn nu al iets meer dan 400 fondsen met zo’n label en als ik goed heb geteld dan is zowat 75% daarvan in meer of mindere mate een obligatiefonds. Dat was eigenlijk te verwachten omdat het voor obligaties nu eenmaal makkelijker is om de duurzame uitgiften te selecteren. De duurzaamheid bepalen van een grote internationale beursgenoteerde onderneming is veel complexer.

Ik hoef daar geen tekening, grafiek of berekening bij te maken om jou duidelijk te maken dat je op dit moment geen aantrekkelijke prestaties/rendementen dient te verwachten van obligatiefondsen. De marktrente is erg laag en zal nog lang laag blijven. Maar misschien is de klimaatimpact voor jou veel belangrijker dan het rendement van jouw spaargeld ?

2de scheerbeurt:

Het zijn nu juist die beleggingen, hierboven genoemd, die geviseerd worden door de Reynderstaks. Op de opbrengsten van obligatiefondsen of het obligatiegedeelte ervan, ondergaat de Belgische spaarder/belegger een aanslag (mag je letterlijk interpreteren) van 30%.  Zelfs al je al weinig verwacht, dien je dan nog een derde van dat weinige af te geven.

Laat je ook niet wijsmaken dat je met TAK23 (fondsen met een verzekeringskleedje) aan dat nadeel kan ontsnappen. Wij hebben al verschillende malen aangetoond dat de jaarlijkse beheerskosten van die verzekeringsfondsen zo hoog zijn, dat de winst die je dacht te maken ondertussen in andere zakken is verdwenen. Onze berekeningen hebben aangetoond dat je minstens zo’n 12 jaar dient belegd te blijven voor je de eerste euro winst maakt. Hoe lager de prestaties van de obligaties, hoe langer het duurt.

Afsluiter:

Spijtig dat sommige fondsen geen label kregen alhoewel ik weet dat sommige fondsmanagers bij de selectie van de onderliggende aandelen erg rekening houden met E.S.G. Waarschijnlijk omdat bleek dat ieder fondsenhuis zowat zijn eigen manier hanteert om te zoeken naar “sustainability”.

Opletten aldus als men je “duurzame” fondsen aanbiedt.

Nu kan je denken dat ik het niet zo begrepen heb op natuurbehoud, klimaatveranderingen of ESG in het algemeen. Wel dan moet ik je zeker tegenspreken: ik was al in 1970 bezig met natuurbehoud. Diegenen zich daar toen voor inzetten, werden weggezet bij de “geiten wollen sokken” en Greta Thunbergh was zelfs nog niet geboren. Wat toen een randfenomeen was, is nu de hype van de dag geworden.

Er zijn er die op jouw euro’s uit zijn en snel op de kar springen. Met onze screenings (als die al kunnen gemaakt worden voor die pas opgestarte fondsen) kan je zien of ze hun marketing- of verkoopspraatjes hard kunnen maken.

Laat je ook niet wijsmaken dat duurzame fondsen betere prestaties opleveren dan diegenen die het label niet kregen. Onze screening spreekt dat verkoopspraatje in bijna alle vergelijkbare gevallen voorlopig nog steeds tegen.

Wat komt bij jou op de eerste plaats ?

Meerwaarde of duurzame beleggingen ?