Tussen zeggen en doen…

Voor ik aan de cijfers en de info begin, eerst nog enkele zaken die nog wat wringen… om jou in de stemming te brengen.

Elk jaar organiseert Schroders I.M. een “Global Investor Study” bij zo’n 25.000 beleggers uit 32 landen wereldwijd. De deelnemers geven aan dat ze volgend jaar het equivalent van zo’n €10.000 te beleggen hebben en de laatste jaren hun portefeuille herwerkt hebben: de echte retailbelegger zoals de meeste van onze lezers.

Vooraleer ik de cijfers toelicht die ik kreeg van Wim Nagler, Sales Director voor België en Luxemburg bij Schroders I.M., toch enkele van die “groeipijnen“.

Iedereen zo goed als akkoord:

De meeste beleggers zijn het er over eens dat je best vermijdt om te beleggen in ondernemingen waar de corporate governance ver te zoeken is en waar bijvoorbeeld corruptie of bedrog de dagelijkse huisstijl bepaalt.

Kinderarbeid en sociale uitbuiting laten ook een slechte smaak na. In de landen waar dit nog niet uitgeroeid is, is de negatieve reactie van de respondenten zelfs nog groter dan hier in wat wij de meer “beschaafde” wereld noemen.

Bedrijven die het niet zo nauw nemen met het milieu laten niet alleen letterlijk maar ook figuurlijk een kwade reuk of een vuile sporen na.

Stilaan groeit ook de consensus over de tabaksindustrie, alhoewel verstokte rokers toch nog twijfelen.

In het algemeen zijn dit beleggingen waarmee je in de (nabije) toekomst tegen een financiële kater zou kunnen aanlopen: denk maar aan vervuilde rivieren en menselijke slachtoffers na milieurampen (BP na lekkende onderzeese boortorens, Eternit en asbest, …).  Firma’s die via de media aan de schandpaal worden genageld voor kinderarbeid of voor omkoopaffaires of mogelijke fraude (topmensen bij de Belgische baggeraar DEME…)

Dan de schisma’s:

Wat doe je met de wapenindustrie ?  Voor oorlogswapens (persoonsmijnen of gifgas,…) ga je een hoog percentage NO halen, maar wat doe je met wapenfabrikanten die onze beveiliging (politie,…) van (hand)wapens voorzien. In Vlaanderen zegt men radicaal nee, in Wallonie (FN Herstal) is er meer voorbehoud. Barco wordt niet zozeer in die groep gesitueerd alhoewel…

Zo zie je al snel weer die geopolitieke grenzen opduiken.

Vraag je om de uitsluiting van alcohol, dan krijg je in het Midden Oosten het akkoord van bijna iedereen. In België ligt dat heel moeilijk want AB Inbev is nu eenmaal de “chouchou” van de Belgische belegger.

De eerstvolgende 30 jaar zullen we nog altijd auto’s met benzinemotoren op onze wegen ontmoeten. Kunnen we bij de auto-industrie dan vandaag al alle geldkranen dichtdraaien ? Kan men snel genoeg voor iedereen een elektrische wagen produceren en is die betaalbaar ? De Vlaamse regering “moedigt” alvast zo’n aankopen aan door vanaf volgend jaar de aankooppremie gewoon af te schaffen?

Gaan we de financiering van de petroleumindustrie dan vandaag al bemoeilijken zodat er binnen de kortste keren een impact zal zijn op de prijzen aan de pomp ? Al te gemakkelijk voor iemand die geen wagen heeft, maar de anderen ? Let ook op als je naar de naam kijkt: er is al een Deense “petroleummaatschappij” die volledig is omgeturned en volledig buiten die sector opereeert.

Febelfin heeft een kwaliteitslabel gecreëerd met minimumvereisten voor financiële producten en diensten. Men dient een aanvraag te doen om dat label te krijgen voor een product en de “Quality Standard” te ondertekenen. Een aantal financiële instellingen stelt dat dit niet doenbaar is en veel te ver gaat. Triodos, bekend als instelling die gaat voor duurzaamheid, weigert een aanvraag voor dat label te doen omdat de lat… veel te laag ligt.  Ik heb al eens bedenkingen geopperd bij dat label omdat ik er teveel een marketingstunt in zie om de verkoopscijfers op te krikken. Nergens is er sprake over het belang van de klant. Daar kom ik bij de bespreking van de Survey in een volgend artikel op terug.

Ook bij de belegger zelf is er tegenstelling merkbaar: in de enquete geeft 30% van de Belgische beleggers aan dat ze duurzaam willen beleggen. Zoals in de meeste ondervragingen past de respondent zijn antwoord aan aan de vraag, want na onderzoek van Schroders blijkt slechts 16% dat ook daadwerkelijk te doen.

Wat ik persoonlijk spijtig vindt, is het feit dat ook de financiële sector zichzelf ook niet eens voor de spiegel zet. Is het niet nodig dat, op een moment zoals vandaag met vele fondsen op hun all time highest, men argeloze beleggers misleidt met rendementen YTD om hun geld binnen te halen en hen amper waarschuwt voor de risico’s.  Ik begrijp wel dat een “beleggingsadviseur” al rekent op zijn commissie, of narekent hoeveel omzet hij/zij nog dient te halen voor het einde van het jaar, als hij merkt dat zijn klant vraagt wat hij voor zijn/haar €10.000 in petto heeft.

Ook de FSMA mag voor die zelfde spiegel: men is uiterst streng bij de controle op de documenten die de klant voorgeschoteld worden: zijn die documenten echter voldoende transparant om begrepen te worden door de mensen die zij zeggen te beschermen. Een interne studie van de Deense en Nederlandse controle-autoriteit (in het Engels opgesteld terwijl ze zelf alle documenten in het nederlands eisen) geeft aan dat die documenten (dezelfde als bij ons) de zaak niet duidelijker en transparanter maken. Ook de slogan die iedereen vast kent “Geld lenen, kost ook geld” , blijkt een nutteloze slag in ’t water… zonder enig effect.  Aanpassen die rommel.

Misschien is “best in class” een mogelijke oplossing zowel voor de adviseur als het aangeboden product.

Volgens Solange Rouschop, Hoofd ABN Amro Private Bank België spreken we daar binnen 10 jaar niet meer over. Dan zal duurzaam beleggen heel normaal zijn.